W swojej pracy artystycznej zająłem się poszukiwaniem symboliki, za pomocą której mógłbym wyrazić rzeczywistość nadprzyrodzoną. W kompozycjach rzeźbiarskich używam materii uświęconej; wychodzącej z natury, która posiada ślad boskiego dzieła stworzenia. Uniesiona, upowietrzniona materia drzewna jest dla mnie przede wszystkim zapisem historii życia, świadectwem walki, zmagania z cierpieniem. W naturze drzewa pojawia się potęga życia, rytm wegetacji, coroczne obumieranie i zmartwychwstawanie – mówi nam o nadziei życia wiecznego.
Praca pod tytułem Fines (łac. granice, zwierzchności) mówi o terytoriach w znaczeniu walki duchowej. Nasze doczesne życie warunkowane jest wolą Bożą; rzeźba ukazuje otwarcie na wymiar transcendentny – formy linearne, świetliste zaznaczają współistnienie pierwiastka metafizycznego. Zastosowałem polerowaną stal – refleksy świetlne potęgują wrażenie przenikania rzeczywistości- tej materialnej i duchowej.
Paweł Jach — urodzony 11 sierpnia 1979 r., tarnogórzanin. Absolwent Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk
Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. W 2005 r. uzyskał dyplom w pracowni prof. Bogusza Salwińskiego, a w 2016 r. – stopień doktora sztuki na podstawie cyklu rzeźbiarskiego oraz rozprawy doktorskiej pt. „Na drodze do Ukrytego”. Pracownik naukowo-dydaktyczny macierzystego wydziału, obecnie adiunkt w Pracowni Rzeźby w Drewnie oraz prowadzący przedmiot rzeźba dla studentów Edukacji Artystycznej. Aktywnie działa twórczo na polu rzeźby, malarstwa i rysunku. Uczestnik wielu wystaw, plenerów i sympozjów rzeźbiarskich w kraju i za granicą. Ważniejsze wystawy indywidualne: „Ukryty” w Galerii Zielona przy Klasztorze OO. Dominikanów w Łodzi (2017); „Obecność” w Centrum Kultury Śląskiej w Nakle Śląskim (2018); a także w Galerii Krypta u Pijarów w Krakowie: „Nierozpoznany” (2018) oraz „Paweł Jach Rzeźba” (2021).
